منبت كاري هنر ايجاد نقش برجسته بر سطح چوب از طريق كندن و جداكردن زمينه طرح به وسيله ابزارهاي فلزي چون مغار را منبت كاري مي گويند. كنده كا ي چوب يكي از ارزنده ترين هنرهاي سنتي ايران است به ويژه از زمان استيلاي اعراب. از آثار تخت جمشيد پاره اي از كار هاي كنده كاري چوب ديده مي شود . در دوره مياني اسلامي پنج تا ده نوع منبت كاري بر اساس طرحهاي هندسي، شيارهاي موازي ، خط ثلث و اسليمي وختايي به سبك ايراني وجود داشته. در دوره صفويا ن منبت كاري مانند ساير هنرهاي ديگر ايران رو به كمال رفت ومنجر به خلق شاهكارهاي زيادي شد. در اصفهان مساجدي از عهد صفويان وجود دارند كه درب هايشان هنوز دست نخورده و سالم باقي مانده است. در اين شيوه هنري استاد كار طرح را به صورت چرمه و گرده ذغال بر سطح چوب منتقل كرده و سپس با ابزارهاي چون مغار نيم گرد، مغار سرتخت و ... ابتدا خطوط محيطي طرح ر ا ايجاد و سپس اقدام به برداشتن زمينه مي كند. عمق كنده كاري متناسب با كاربرد شي اي كه ساخته مي شود متفاوت است به عنوان مثال اگر كنده كاري بر شي ساخته شده جنبه تزييني داشته باشد اين ضخامت چند ميلي متر خواهد بود اما در صورتيكه شي مورد نظر قالبي چوبي براي چاپ قلمكار باشد عمق كنده كاري تا حدود پنج سانتيمتر نيز مي رسد .كنده كاري بيشتر روي چوبهايي انجام مي گيرد كه ضمن محكم بودن گره نداشته باشد مانند گردو،آبنوس، گلابي و انواع چوبهاي جنگلي. در كارهاي ظريف از چوب گلابي استفاده مي شود ولي براي كارهاي بزرگتر و يا ساخت تنديس هاي چوبي بيشتر از چوب گردو كه آغشته به نفت شده است بهره مي گيرند، چرا كه نفت  در چوب نفوذ كرده وسطح آن را براي كنده كاري نرم تر مي سازد . چوبي كه روي آن كنده كاري مي شود به وسيله گيره ثابت ميشود تا مغار به راحتي روي آن حركت كند .براي قسمتهاي مختلف از مغارهايي متناسب با طرح استفاده مي كنند تا به بهترين نحو ممكن نقش چوبي را شبيه به طرح اصلي در آورند. پس از كنده كاري زمينه و رسيدن به ضخامت مورد نظر مجدد روي قسمت هاي برجسته با نوك مغار و يا چاقوي تيز كه مخصوص كارهاي ظريف تر است نقش اندازي و با سمباده كاري نرم و صيقلي مي شود. به اين عمل در اصطلاح سنتي كار چند سطحي  مي گويند. در نهايت تمام سطح كار با روغن كمان يا لايه اي از پلي استر پوشیده مي شود تا چوب به مرور زمان ترك نخورد ودر مقابل رطوبت مقاوم باشد .