سوخت چرم هنري است كه به خلق تابلوهاي رنگي بسيار ظريف به وسيله تكه هاي چرم مي پردازد. در اين هنر قسمت هاي مختلف پوست حيواناتي چون آهو، بز, شتر و .... پس از انجام مراحلي چون پرزگيري، دباغي و رنگ آميزي از طريق تكنيك معرق روي زمينه تابلو قرار مي گيرند.

بنابر آثار موجود اين هنر در دوران صفويه در شهر اصفهان و عمدتا بر روي جلدسازي به اوج شكوفايي خود رسيده است. در اين زمان جلد كتب نفيس خصوصا قرآن به اين شيوه تهيه ميشده به طوري كه تمامي سطح جلد با نقوش برجسته بر روي پوست كار مي شده است. آنچه بديهي است اين است كه هنرسوخت چرم اصالتا با جلد سازي آغاز گرديده اما به عنوان يك اثر هنري مستقل و در قالب تابلو تا قبل ازسال 1310 شمسي مستنداتي دال بر وجود آن يافت نميگردد. در اين سالها كارگاههايي داير بوده كه كليه مراحل آماده سازي تابلو را كه شامل طراحي، تهيه متن و زمينه كار، انتقال طرح به پوست، برش و نصب قطعات قلم گيري و پرداز تكه هاي چرم، برجسته كاري و انجام مراحل تكميلي مانند طلاكاري، تذهيب و همچنين آماده سازي و رنگ آميزي پوست، كه در آن انجام ميشده است.

​رنگهاي به كارگرفته شده در تابلوهاي سوخت چرم در مقايسه با رنگ هاي كاربردي در مينياتور و رنگ روغن به دليل اينكه در درون پوست نفوذ مي كنند و شفافيت خود را از دست مي دهند كمي تيره و تاحدي متمايل به قهوه اي مي شوند اين مساله يكي از علل نام گذاري اين شيوه هنري به نام سوخته است. وجه تسميه ديگري براي هنر سوخت چرم مربوط به برجسته كاري است كه غالبا در حاشيه تابلوها و يا بر پشت وروي كتب نفيس از طريق فشار مهره هاي فلزي گداخته به دو صورت قالبي و دستي انجام ميشود. زمينه اثر سوخت متشكل از لايه هاي كاغذي مي باشدكه بسته به ضخامت مورد نياز روي هم چسبانده شده و زير پرس به صورت يك تكه در مي آيد. كل طرح از طريق پنبه آغشته به گرد ذغال و سوراخ هايي بر روي كاغذ پوستي كه اطراف طرح ايجاد شده به روي پوست منتقل و سپس اطراف طرح به صورت خيلي دقيق و به وسیله ابزار نقش بر بريده مي شود و بدين ترتيب اجزا مختلف طرح با رنگ هاي مورد نظر آماده نصب بر روي تابلو مي گردد. سريشم و صمغ روی تابلو چسبانده شده و سپس با چرمهای بریده شده به وسيله قلمو و رنگ قسمت هاي مختلف طرح درست شبيه به يك تابلو نگارگري قلمگيري و پرداز مي شود.